Pravo nadoknade štete za duševni bol

Lica koje imaju pravo na naknadu štete za duševni bol usled smrti bližnjeg je regulisano Zakonom o obligacionim odnosima. Tu spadaju bračni drug, deca, roditelji. Vanbračni supružnik je u tom pogledu izjedačen sa bračnim, pod uslovom da je između njih postojala trajna zajednica života.
Međutim, pitanje braće i sestara je u ZOO – (član 201) dosta restriktivno regulisano. Naime, traži se da braća i sestre imaju isto tako kao i vanbračni supružnik trajnu zajednicu života sa bliskom licem (bratom, sestrom) koje je preminuo. Dakle, u istu ravan se stavljaju kao vanbračni supružnik.
U konkretnom slučaju radi se krvnim srodnicima , tako da je izlišno govoroti o tome da li njihov duševni bol zbog gubitka bliskog lica postoji. Sama činjenica postojanja zajednice života ne daje nikakav kvalitet njihovoj bliskosti.
U praksi je sve češće javlja situacija da kada su u pitanju maćeha i očuh, pastor i pastorka, da kada se njihov odnos može upodobiti sa odnosom roditelja i dece, da tada postoji jak duševni bol zbog gubitka bliskog lica i da se kao takav treba u postupku naknade štete nadoknaditi.